لثه مسئولیت پوشش بافت استخوانی و دندان را بر عهده دارد. در صورت بروز تحلیل لثه، به تدریج دندان و ریشه حمایت لثه را از دست داده و در معرض پوسیدگی و عواقب دیگر آن مانند افزایش حساسیت بخصوص در هنگام خوردن خوراکی‌ها و نوشیدنی‌های سرد یا داغ، قرار می‌گیرد.
بنابراین، باید به دنبال راهی برای توقف فرآیند تحلیل لثه و جلوگیری از بروز عوارض بعد از آن بود.
امروزه یکی از روش‌های درمانی که به این منظور مورد استفاده قرار می‌گیرد و اثر بخشی بالایی نیز دارد عمل پیوند لثه است.
عوامل تأثیرگذار در تحلیل لثه
- بهداشت ضعیف
- مصرف تنباکو
- نامناسب بودن روکش
- ضربه یا تروما و تصادفاتی که باعث آسیب به بافت مخاطی دهان و لثه و استخوان و دندان می‌شود.
- درمان‌های ارتودنسی
- دندان قروچه
- داشتن بیماری لثه.
- مسواک زدن غلط و خشن و محکم
- نامرتب بودن دندان‌ها
- ژنتیک
پیوند لثه چیست؟
از آن جایی که تحلیل لثه به آرامی انجام می‌شود، بسیاری از بیماران متوجه نمی‌شوند که چنین اتفاقی برای آن‌ها نیز در حال رخ دادن است؛ بنابراین باید به این موضوع دقت ویژه‌ای داشت چرا که عدم درمان این بیماری می‌تواند کار را به جایی بکشاند که در نهایت منجر به از دست دادن دندان شود. پیوند لثه می‌تواند مزایای زیادی داشته باشد، از جمله بهبود ظاهر لبخند، کاهش حساسیت دندان و محافظت از دندان‌ها در برابر از دست رفتن. به طور کلی ما ۳ نوع عمل جراحی لثه یا پیوند لثه داریم که در ادامه به طور خلاصه به معرفی هر کدام از آن‌ها پرداخته‌ایم.
- ۱. جراحی لثه تحلیل رفته با گرافت و پیوند بافت همبند
در این روش، جراح لثه، بخشی از بافت سقف دهان را برش می‌دهد به این بخش فلپ می‌گویند. جراح سپس بافت زیر فلپ را برداشته و به مکانی که لثه تحلیل رفته و نیاز داریم ریشه دندان را بپوشانیم بخیه می‌کند.
- ۲. جراحی لثه تحلیل رفته با پیوند لثه آزاد
این روش برای افرادی که لثه‌های نازکی دارند و برای ضخیم کردن لثه‌ها نیاز به بافت اضافی دارند، انجام داده می‌شود. در این روش پریودنتیست:
- بافت را مستقیماً از لایه بالایی بافت روی سقف دهان جدا می‌کند
- این بافت جدا شده و آزاد را به لثه نازک اضافه می‌کند.
- ۳. جراحی لثه تحلیل رفته با پیوند پدیکل (پیوند لترال)
در این روش جراحی لثه، به جای اینکه از سقف دهان گرافت برداشته شود، از نزدیکی لثه بالا رفته، یک برش روی لثه زده می‌شود و بخشی از آن را به سمت دندانی که لثه‌اش بالا رفته بخیه می‌کنند. این عمل زمانی انجام می‌شود که به اندازه کافی بافت لثه در اطراف دندان‌های مجاور وجود داشته باشد.
مراقبت‌های بعد از پیوند لثه
مراقبت‌های بعد از پیوند لثه معمولاً حدود یک تا دو هفته بعد از عمل بهبود پیدا می‌کند. فرد بعد از ۲ هفته می‌تواند به راحتی مسواک بزند و از نخ دندان استفاده کند.
هرچند بهبودی کامل به سلامت کلی فرد و نحوه مراقبت او طی مرحله بهبودی بستگی دارد و ممکن است یک ماه یا بیشتر طول بکشد.
به هر حال توجه به نکات مراقبتی زیر می‌تواند در بهبودی سریع‌تر و عدم بروز عوارض بعد از جراحی مؤثر باشد:
- استفاده از غذاهای نرم و سرد در دو هفته اول بعد از پیوند لثه
- اجتناب از مصرف غذاهای گرم و سفت و تحریک کننده محل پیوند
- اجتناب از استعمال سیگار
- اجتناب از فعالیت‌ها و ورزش‌های سنگین
- اجتناب از استفاده از مسواک و نخ دندان در دو هفته اول
- استفاده از دهان‌شویه ضد میکروب با تجویز پزشک برای جلوگیری از عفونت و تجمع پلاک روی دندان
- استفاده از خمیردندان و دهان‌شویه مخصوص دندان‌های حساس
- استفاده از مسکن‌های بدون نسخه مانند ناپروکسن برای تخفیف علائم درد
- مصرف آنتی‌بیوتیک با تجویز پزشک برای جلوگیری از عفونت
- مراجعه مرتب به پریودنتیست برای اطمینان از موفقیت پیوند و عدم بروز عفونت
